Gerritschinkel.nl Columns & meer

11sep/160

De paralympics

De sportzomer is ten einde. Dat wil zeggen, op radio en tv zijn ze weer overgegaan op de normale programmering. Jeroen Pauw en Humberto Tan zijn weer dagelijks met hun show in de lucht. Ivon Jaspers heeft weer een aantal boeren opgeduikeld en lokt hele volksstammen naar de buis. En dan heb ik het nog niet eens over “Heel Holland bakt” met Andre van Duin. De voetbalcompetitie is weer begonnen, kortom het leven neemt weer zijn ‘normale’ gang. Hoewel we bij de KNVB niet echt kunnen spreken van een normale gang van zaken. Maar dat terzijde.

Maar toch zijn er nog speciale sportevenementen. Ik heb het dan niet over de 1e Goudse Singelswim, de zwemtocht door de Goudse grachten, maar ik wil even stilstaan bij de Paralympics. Gelukkig is er dit jaar meer aandacht voor op televisie, hoewel dit toch nog tamelijk bescheiden is. Geen nachtelijke uitzendingen met hele hordes deskundigen die het allemaal uiteraard veel beter weten. Soms heb ik ook wel mijn bedenkingen bij bepaalde onderdelen bij de Paralympics, maar je moet erkennen dat er wel degelijk sprake is van topsport. En doorzettingsvermogen! Een voorbeeld is die Amerikaanse soldaat die in Afghanistan zijn zicht kwijt raakte en nu als blinde zwemmer een held is. Ik zat vol verbazing te kijken naar die Egyptische tafeltennisser zonder armen. Hij gooide met zijn voet het balletje op en met het batje in zijn mond stuurde hij zijn tegenstander alle kanten op. De blinde voetballers van Brazilië die beter kunnen dribbelen dan een doorsneevoetballer in het lagere amateurvoetbal.

En nu even lekker chauvinistisch zijn. “We” hebben inmiddels twee Goudse medailles binnen! Zwemmer Duncan van Haaren was verbluft dat hij nu al een bronzen medaille veroverde, want hij had op voorhand ingezet op de spelen van Tokio over vier jaar. Baanwielrenner Stephen de Vries had misschien stiekem op een gouden plak gerekend bij de 4 km achtervolging, maar brons is toch ook heel mooi. Er komen nog meer kansen voor hem.

En die kans komt ook nog voor de Goudse verspringer Ronald Hertog. Vier jaar geleden in Londen veroverde hij een bronzen medaille bij het speerwerpen. Op deze discipline zien we hem in Rio niet, hij is overgeschakeld naar het verspringen. En daar is hij ook een medaillekandidaat. Bijna mocht Hertog trouwens niet meedoen bij de spelen, omdat hij een tattoo van de Olympische ringen op zijn armen heeft. Dat mag niet van de bobo’s. Nu ben ik geen fan van al die tattoos die langzamerhand iedere sporter heeft, maar ik vind het  belachelijk dat dit verboden wordt. Ook hier heeft de commercie genadeloos toegeslagen. “Dan maar afplakken die handel” dacht Hertog.

Gouda telt mee bij de Paralympics. Ik verheug me al op een triomftocht door de Goudse grachten als de Goudse medaillewinnaars worden gehuldigd. Of we dan al een nieuwe wethouder van sportzaken hebben betwijfel ik, maar dat mag geen probleem zijn. Daar hebben we een burgemeester voor.

Gouda, 11 september 2016

Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.