Gerritschinkel.nl Columns & meer

12aug/160

Earth – Neil Young & Promise of the Real

De Canadese singer-songwriter Neil Young is de 70 al gepasseerd, maar weet nog van geen ophouden. Hij blijft stug doorgaan met het uitbrengen van albums en met het geven van concerten. Vorige maand trad hij nog op in de Ziggo Dome in Amsterdam als onderdeel van zijn Rebel Content Tour. Met zijn nieuwe begeleidingsband Promise of the Real, de band met twee zonen van de legendarische Willie Nelson in zijn gelederen.

In juni  verscheen Earth, een nieuw dubbelalbum met opnamen van de Rebel Content Tour van 2015. De 13 tracks op het album zijn door Neil Young geschreven in de periode van 1970 tot 2015, waarvan er één nog nooit is uitgebracht. Neil Young zegt zelf over dit album: ‘Earth is een 98 minuten lange collectie van 13 nummers die ik gedurende mijn leven heb geschreven over het samenleven op onze planeet’. Aan de liveopnamen op Earth (met studio-overdubs) zijn ook geluiden van auto’s, insecten en dierengeluiden van beren, koeien, bijen, kikkers, ganzen en paarden toegevoegd.

De eerste cd begint met donderslagen, regen en vogelgeluiden, daarna de mondharmoncia, de monumentale klanken van het traporgel en de gedragen zang van Neil Young. Na de kwakende kikkers komt Seed justice, de nieuwe track, een stevige rocker, waarna een troep ganzen hun weg toeteren door de voortdenderende door gitaren gedomineerde countryrocker My country home. The Monsanto years, een vrij recent nummer van het gelijknamige album uit 2015 begint als een lome rocker met mooie samenzang en met beierende kerkklokken halverwege, maar explodeert daarna in orgie van geluid en in een reeks dierengeluiden. Na de typische dromerige Neil Young ballad Western hero is het tijd voor een nummer dat Young de laatste decennia niet vaak meer speelde, de slowblues Vampire blues met hoekige gitaarsolo’s en loeiende koeien. In Hippie dream zijn ook stevige gitaarbattles te horen en geeft de ritmesectie hem ook van katoen. After the gold rush, is altijd een feest. Prachtige soms serene zang en mooi pianowerk. Human highway is mooie countryfolkrock met Young weer op zijn mondharmonica.

De tweede cd begint met drie nummers van het album The Monsanto years uit 2015. Allereerst de stevige gitaarrocker Big box, ondersteund door een strakke ritmesectie. Het nummer eindigt weer met een orgie van lawaai met krassende vogels, loeiende koeien, een claxon en allerlei explosies. De doordenderende ritmesectie legt in People want to hear about love een stevige basis voor de gitaren.  Wolf moon is weer een mooie countryballad met de typische Young mondharmoncia en samenzang en weer eindigend met een golvende zee en andere geluiden. Het album wordt besloten met Love & only love. Op het album Ragged glory uit 1990 duurt dit nummer ruim 10 minuten, maar op Earth davert het bijna een half uur door. In ruim 28 minuten jaagt de band soms als een razende door de speakerboxen, waarvan de laatste twee minuten weer voor ‘de natuur’ zijn gereserveerd.

Conclusie: Earth brengt weer het vertrouwde solide Neil Young geluid. Live is hij nog steeds een fenomeen. En met Promise of the Real heeft hij uitstekende begeleiders. Earth is een goed album en ik neem die gakkende ganzen, zoemende bijen, loeiende koeien, hinnikende paarden, kwakende kikkers, beierende klokken en autoclaxons op de koop toe.

Tracks cd 1:

  1. Mother earth
  2. Seed justice
  3. My country home
  4. The Monsanto years
  5. Western hero
  6. Vampire blues
  7. Hippie dream
  8. After the gold rush
  9. Human highway

Tracks cd 2:

  1. Big box
  2. People want to hear about love
  3. Wolf moon
  4. Love and only love

Line up:

  • Neil Young – zang, elektrische gitaar, akoestische gitaar, traporgel, piano, harmonica
  • Lukas Nelson – gitaar, piano, zang
  • Micah Nelson – elektrische gitaar, elektrische chirango, zang
  • Corey McCormick – bas, zang
  • Anthony LoGerfo - drums
  • Tato Melger – percussie

Vocale studio-overdubs:

  • Charissa Nielsen
  • Windy Wagner
  • Christine Helferich Guter
  • Suzanne Waters
  • Eric Bradley
  • Gerald White
  • Jasper Randall
  • Brian Chapman