Gerritschinkel.nl Columns & meer

25sep/150

Fortune – Rod Picott

De Amerikaanse singer-songwriter Rod Picott werd 50 jaar geleden geboren in New Hampshire. Als kind verhuisde hij naar South Berwick in Maine. Op school raakte hij daar bevriend met Slaid Cleaves waarmee hij samen jaren muziek maakte o.a. in het bandje The Magic Rats. In 2000 schreven ze samen het nummer Broke down, dat veel gedraaid werd op de americana zenders in de VS. Het succes van Broke down leidde er toe dat Picott zijn baan in de bouw opgaf om zich volledig aan de muziek te wijden. In 2001 verscheen zijn eerste album Tiger Tom Dixon’s Blues. Rod Picott is dan inmiddels verhuisd naar Nashville Tennessee, waar hij nog steeds woont. Collega’s als Ray Wylie Hubbard, Fred Eaglesmith en Slaid Cleaves namen songs van Picott op. Na zijn debuut in 2001 zijn er zeven albums verschenen waaronder één samen met violiste Amanda Shires, die hij in 2006 had leren kennen en waarmee hij vaak in de VS optrad en in 2007 en 2009 ook Nederland bezocht.

Vorige maand verscheen Fortune, het nieuwe album van Picott, een album dat in anderhalve week met producer Neilson Hubbard werd opgenomen Het openingsnummer Maybe that’s what it takes is een Townes van Zandt achtige ballad met akoestische gitaar en mondharmonica. In Elbow grease, een uptempo nummer, kijkt Picott volgens zeggen terug op zijn leven. Op het album staan een aantal nummers die duidelijk aan Tom Waits doen denken zoals Until I was satisfied met Will Kimbrough op elektrische gitaar. Ook in Uncle John zijn de invloeden van Waits te horen met de drumbeats van producer en drummer Neilson Hubbard en de tremologitaar van Kimbrough. Hetzelfde geldt voor het door Picott samen met Slaid Cleaves geschreven Drunken barber’s hand. This world is a dangerous place is een subtiel liedje met zang en akoestische gitaar. I was not worth your love is een lekkere uptempo melodieuze countryrocker, uitermate geschikt als zgn. radioplaatje. In Jeremiah wordt het trieste verhaal verteld van een soldaat die niet uit Irak terugkeert. I’m on your side, Alicia en vooral Secret heart zijn mooie “verstilde” liedjes met uitstekende zang en mooi akoestisch gitaarwerk. Het album eindigt met het Guy Clark achtige Spare change met de mooie zin “Rain falls when God spills his cup, we’re down here forever cleaning it up”.

Conclusie: Een geïnspireerde Rod Picott heeft met Fortune een mooi en gevarieerd album het licht doen zien.

Tracks:

  1. Maybe that’s what it takes
  2. Elbow grease
  3. Until I was satisfied
  4. This world is a dangerous place
  5. I was not worth your love
  6. Jeremiah
  7. I’m on your side
  8. Uncle John
  9. Alicia
  10. Drunken barber’s hand
  11. Secret heart
  12. Spare change