Carnaval in Reedurp
De winter is officieel voorbij. Volgens de kalender klopt dat, maar kan iets wat nooit is begonnen eigenlijk wel eindigen? Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een jaar heb meegemaakt waarin ik geen stap op natuurijs heb gezet. De laatste weken schieten de krokussen als paddenstoelen uit de grond. Langs de lijn heb je nog net geen zonnebrandolie nodig. In het Olympisch stadion in Amsterdam werd onder lenteachtige omstandigheden het NK schaatsen verreden.
Langs de lijn was het trouwens genieten. Hoogstaand voetbal heb ik niet gezien, maar mag je dat verwachten in de 3e klasse. Zaterdag zag ik Rohda ’76 en Gouda worstelen. De spanning vergoedde veel, zoniet alles. En dat de scheidsrechter, net als bij het NK schaatsen een meer dan dominante rol speelde, neem ik op de koop toe.
Zondag was ik in Reedurp. En dat carnaval daar belangrijk is heb ik gemerkt. Om 13.00 uur begon de carnavalsmis en toen de wedstrijd van RVC ’33 al een tijdje bezig was kwamen de kerkgangers in carnavalskleding naar het veld om hun favorieten aan te moedigen. Net als zaterdag in Bodegraven was het een wedstrijd van de gemiste kansen. De wedstrijd eindigde zoals hij begon. Maar na afloop was het aflaaf, alaaf, alaaf. Ik had daar als carnavalshater vrede mee.
Leave a comment