Gerritschinkel.nl Columns & meer

30sep/120

Protesteren

Miroslav Klose, de spits van Lazio Roma heeft de afgelopen week veel applaus in ontvangst mogen nemen. De Duitser scoorde een doelpunt, maar gaf toe dat hij de bal met zijn hand in het doel had geslagen. De scheidsrechter, overdonderd door de merkwaardige vraag de treffer te annuleren, willigde het verzoek in. Lazio Roma verloor uiteindelijk met 3-0, dus zuurpruimen zullen zeggen dat Klose gemakkelijk praten had, zijn ploeg had toch wel verloren. Maar wat als de wedstrijd in 0-0 was geëindigd? Dan had ik nog moeten zien of zijn ploeggenoten zo blij waren. Toch een mooi gebaar van Klose. Ik ben benieuwd wat Thierry Henry en Diego Maradona van zijn actie vinden.

Over handsballen gesproken, ik zag zondagavond VVV spits Nwofor ook met zijn hand scoren. Treffer afgekeurd. Maar in tegenstelling tot Klose ging de Nigeraanse spits, wiens volledige naam Uchene Innocent Nwofor schijnt te zijn, toch een partij te keer en protesteerde als een razende roeland. Terwijl zelfs een toeschouwer met een blindengeleidehond kon zien dat hij opzettelijk hands maakte. Als ik Nwofor was zou ik zijn tweede voornaam maar snel laten schrappen.

Ik heb me in het weekend meerdere malen geërgerd aan al die hersenloze protesten van die voetballers. Neem zo’n Mark-Jan Fledderus van Roda JC die een oud ploeggenoot van FC Groningen bijna doormidden trapt en onze Lieve Heer op zijn blote knieën mag danken dat hij slechts een gele kaart kreeg. En maar protesteren en de vermoorde onschuld uithangen. Toen hij later met de camerabeelden werd geconfronteerd kon hij zich toch wel voorstellen dat er een rode kaart gegeven werd, maar het ging niet van harte. Trainers doe wat aan deze belachelijke acties!

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
23sep/120

Mister Excelsior

Hij was nog grijzer geworden. En veel ouder, maar uiteraard was hij zaterdag van de partij. Ik maakte kennis met hem eind jaren 70 van de vorige eeuw. Ik werkte toen bij de Sportstichting, de voorganger van het huidige Sportpunt Gouda. Hij kwam wekelijks langs bij de penningmeester om te vragen of zijn subsidieaanvraag al was gehonoreerd. Maar aangezien de ambtelijke molens ook toen al niet zo snel maalden moest hij regelmatig terugkomen. En dat deed hij, want de accommodatie van zijn sportclub zou en moest worden verbeterd. Ik weet niet hoe vaak hij langs is gekomen, maar uiteindelijk heeft hij zijn subsidie gekregen. De aanhouder wint.

Afgelopen zaterdag zag ik hem dus weer. Ik heb het over de heer Oussoren, Mister Excelsior. Hij was uitgenodigd om de officiële opening te verrichten van het 80 jarig jubileum van de Goudse wielerclub. En hij deed dat op zijn bekende wijze. Hij had niet te veel spreektijd gekregen, want anders hadden de clubleden nu nog staan luisteren naar zijn prachtige verhalen. En hij kon verhalen vertellen. Hij was jarenlang de vaste wielerverslaggever van Gouwestad Sport. Weer of geen weer, om 14.20 werd de hele waslijst voorgelezen. Voorgelezen is niet het goede woord want ik heb tijdens een live uitzending kunnen constateren dat hij alles uit het hoofd deed, slechts hier en daar een korte aantekening raadplegend. En als er onverhoopt geen sportuitzending was, brak hij gewoon in bij andere programma’s. Dat heeft niemand hem nog na gedaan.

Zaterdag was het groot feest bij GRTC Excelsior. Het was lekker druk in en rond het G.W. Oussorenhuis aan het Kale Jonkerpad. En daar hoefde zelfs geen oproep op facebook aan te pas te komen.  

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
16sep/120

Sportpartij

De verkiezingen voor de 2e Kamer zijn weer achter de rug. De strijd om goud en zilver was hard en spannend. De kopmannen en –vrouwen waren dag en nacht in de weer om een topprestatie te leveren. Een vroege koploper dacht in het begin van de wedstrijd dat demarreren de beste tactiek was, maar na driekwart van de race raakte hij vermoeid, werd links en rechts ingehaald en finishte met grote achterstand. Sommigen haalden zelfs de eindstreep helemaal niet en hingen na afloop knock-out in de touwen. Onvoldoende voorbereiding? Of een flinke dosis overmoed? De marathonloper die halverwege met twee vingers in de neus dacht te winnen moest er nog een sprint uit persen om als eerste over de finish te komen en de gouden medaille omgehangen te krijgen. Ik heb het woord doping nog niet horen vallen, maar zo iets kan soms jaren duren. 

Ik las tijdens de verkiezingstijd een artikel van Jurryt van de Vooren over het grote aantal partijen dat in het verleden aan verkiezingen deelnam. Vaak waren dat kansloze ondernemingen, want wie gaat er nu stemmen op de Rentetrekkers Partij, de Rapaille Partij,  de Zuiderzee Partij, de Partij van de Marktkooplieden of de Partij voor Ongehuwden.

Een van de merkwaardigste partijen was de Sport-Partij, opgericht uit nijd over de antisportieve houding van de politiek. Ik vraag me af of er anno 2012 plaats is voor een Sport-Partij. Het zou zo maar kunnen. Met de lobby om de Olympische Spelen naar Nederland te halen kan er een opportunist opstaan die het als de Jan Nagel van de sport gaat proberen. Maar wie moet die kar gaan trekken? Bij mij hoeven ze in ieder geval niet aan te kloppen.

 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
9sep/120

Paralympics

“PS I love you”. Een flard uit een liedje van The Beatles. Ik hoorde het toen ik keek naar een samenvatting van de voorlaatste dag van de Paralympische Spelen. Aan de Paralympics werden geen ellenlange televisie- en radio-uitzendingen gewijd. Geen Sportradio meer op Radio 1. De publieke omroep besteedde in ieder geval wel dagelijks aandacht aan de Paralympics. Waar waren de commerciëlen?

Ik moet bekennen dat ik ook niet dagelijks keek. Niet uit gebrek aan belangstelling maar soms bepaalt je agenda je leven. Toch heb ik fascinerende dingen gezien. Een gewichtheffer zonder benen die samen met zijn fanatieke trainer rollend over de vloer gaat. Voetballers met oogkleppen op (letterlijk) en een doelpunt waarvan Lionel Messi droomt. Een blinde atleet die volgens mij nog staat te juichen. Esther Vergeer was weer een klasse apart.

Dan naar atletiek, ook hier de moeder aller sporten, en alle ogen gericht op Oscar Pistorius. Maar de Blade Runner werd twee keer verslagen. Hij reageerde teleurgesteld door op te merken dat zijn tegenstander langere kunstbenen had. Maar zijn wraak op de 400 meter was zoet. Ik zag het fenomeen The Blade Runner enkele jaren geleden tijdens de Nelly Cooman Games in Stadskanaal.

Over Stadskanaal gesproken, daar woont niet alleen mijn schoonfamilie, maar daar kwalificeerde Ronald Hertog zich in juni voor de Paralympics in Londen. En wat was hij trots dat hij bij de openingsceremonie namens Nederland de vlag mocht dragen. Dit heeft hem ongetwijfeld extra kracht gekregen want de Goudse speerwerper won vorige week zondag een bronzen medaille. Volgende week woensdag wordt hij gehuldigd op het Goudse stadhuis. Gouda staat nu ook op de Paralympische kaart.

PS I love you, the Beatles hebben gelijk. 

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties
2sep/120

De goden

In de barre winter van 1813 stak een leger Kozakken met wapperende berenvellen de Merwede over en verjoeg de Franse legermacht. En na gedane arbeid was het natuurlijk feesten, de peperjenever vloeide overvloedig en bleef het nog lang onrustig in de Werkendamse dreven. Maar een kleine 200 jaar later zijn de rollen omgekeerd. Napoleon moest destijds het onderspit delven, maar de voetballers van Jodan Boys joegen de Kozakken Boys met het schaamrood op de kaken terug naar Werkendam.

Het afgelopen weekend begon voor de andere amateurs de nieuwe competitie. Het is even wennen de naam van GSV niet meer tegen te komen, maar wie weet verrijst de bijna 100 jarige weer een keer als een feniks uit zijn as. De zaterdagtak van Gouda had een valste start maar dat kan niet worden gezegd van het eerste zondagteam. De kampioen van het afgelopen seizoen gaf in Woerden meteen zijn visitekaartje af door favoriet VEP te verslaan. ONA startte ook met winst, dus dat belooft zondag spektakel in het Groenhovenpark. Heerlijk die stadsderby’s. In de eerste stadsderby trok DONK aan het langste eind tegen Olympia, maar verlies is geen tragedie.

Over Olympia en over een Griekse tragedie gesproken. Vorige week zondag stonden de cricketers van Olympia en Ajax tegenover elkaar in het Groenhovenpark. Maar de regen was spelbreker. En dan te bedenken dat op 9 september alles klaar moet zijn. Dus mocht Olympia zondag aantreden tegen Sparta, een waar klassiek Grieks treffen. Sparta dolf het onderspit. En Olympia mag a.s. zaterdag op herhaling tegen de godenzonen van Ajax. En als die Romeinse regengod Pluvius zich nu niet mengt in het Griekse onderonsje dan kunnen de liefhebbers van de klassiekers aan hun trekken komen.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties