Gerritschinkel.nl Columns & meer

Continuïteit

De ene wedstrijd is de andere niet. Een waarheid als een koe. Bijna wekelijks zien we hier voorbeelden van. Hangen de ene week de supporters in de hekken van enthousiasme, zo kan het gebeuren dat ze een week later hun frustraties nauwelijks kunnen bedwingen. Kreten als onbegrijpelijk, niet te geloven en jeetje wat slecht vliegen je van alle kanten om de oren.

Er zijn verschillende oorzaken voor het ontbreken van continuïteit in het spel. Vaak wordt de vorm van de dag genoemd. Maar de vorm van de dag is toch iets ongrijpbaars. Fysieke ongemakken zoals niet echt fit zijn spelen dan een rol. Maar is er is meer, want blessures van belangrijke spelers kunnen het niveau van een wedstrijd uiteraard bepalen. Doe je als trainer niet zo gek veel aan. Wat te denken van gebrek aan motivatie, dat is kwalijk. Onderschatting van de tegenstander zou eigenlijk ook niet mogen gebeuren. Het niveau van de tegenstander kan ook bepalend zijn, maar daar kun je je als team ook aan optrekken. En je hebt tenslotte ook typische mooi weer voetballers.

Voorbeelden? De ‘voetbalkenner’ wist een paar maanden geleden niet of, maar wanneer PSV landskampioen zou zijn. Maar na zondag zijn ze kansloos voor de landstitel. Dichter bij huis, Jodan Boys speelde vorige week zaterdag de sterren van de hemel tegen Heinenoord, maar kon afgelopen zaterdag met pijn en moeite en enig geluk drie punten binnenslepen bij hekkensluiter DCV. Onderschatting, gebrek aan motivatie? 

DONK speelde vorige week een prima wedstrijd maar verzaakte zaterdag, speelde bedroevend slecht en droop af na een 5-2 nederlaag tegen degradatiekandidaat Koudekerk. Geen bereidheid om het duel aan te gaan en het niet nakomen van afspraken las ik. Ja dan kun je op een zeperd worden getrakteerd.

Al met al ben ik toch blij dat de ene wedstrijd de andere niet is, hoewel ik er uiteraard geen bezwaar tegen heb als er altijd sprake is van een topwedstrijd. Maar het is een illusie om dat te verwachten. Onzekerheid hoe een wedstrijd afloopt heeft ook zijn charme. Voorspelbaarheid kan me gestolen worden.

Jubileumweekend

Het was groot feest aan de Sportlaan in Gouda. De Christelijke Voetbalvereniging De Jodan Boys viert nog steeds haar 90-jarig jubileum. Opgericht op 1 mei 1934,  nota bene de Dag van de Arbeid, de feestdag voor de socialistische, communistische en anarchistische arbeidersbeweging. Het kan verkeren. En de meest succesvolle voetbalclub van Gouda, hoewel ze nooit zoals stadsgenoot SV Gouda twee keer landskampioen zijn geweest, haalden alles uit de kast om het weekend tot een groot succes te maken.

Vrijdagavond werden meer dan honderd vrijwilligers in het zonnetje gezet. Terecht natuurlijk want zonder vrijwilligers kun je het wel schudden en die liggen niet voor het oprapen. De laatste jaren moeten verenigingen alle zeilen bijzetten om alle roosters rond te krijgen. 

Zaterdag was de Dag van de Reünie. Veel oude bekenden, oud voetballers, trainers,  troffen elkaar, soms na jaren weer, in een feestelijke omgeving. Handen werden geschud en er zullen ongetwijfeld oude koeien uit de sloot zijn gehaald en sterke verhalen verteld. En er zijn natuurlijke prachtige momenten. Wedstrijden in de Topklasse en de 4^e divisie. En de vele bekerwedstrijden met als absolute hoogtepunten die tegen Go Ahead Eagles en Vitesse.

En dan moest het sportieve hoogtepunt van het weekend nog komen, de topper tegen Heinenoord. Voorafgaand aan de wedstrijd was er een indrukwekkend eerbetoon aan Teun Baas, een geliefde Jodan Boys man die vorige week overleed. De wedstrijd was een feest voor het oog. De Worstebakkers uit de Hoekse Waard kregen, vooral in de eerste helft, alle kanten van het veld te zien. Dankzij een fenomenale doelman Angelo Spanjaart, die de meest onwaarschijnlijke ballen uit zijn kooi ranselde, werd het uiteindelijk slechts 3-1. De zure nederlaag van vorige week tegen VOC was weggespoeld.   

A.s. zaterdag gaat de Goudse nummer vier naar rode lantaarndrager DCV. Daar heeft het team van Mark Evers nog wat goed te maken. Want de bloedeloze 0-0 op 9 november 2024 was een blamage. Wil de titel in zicht blijven dan moet de wedstrijd op sportpark Waalplantsoen in Krimpen aan den IJssel drie punten opleveren.

Blessuretijd

Ik heb het even nagekeken in mijn archief, maar sinds 2012 is het de vierde keer dat ik dezelfde titel aan mijn wekelijkse sportcolumn geef. Dit geeft volgens mij aan dat het onderwerp blessuretijd bij voetbalwedstrijden, want daar heb ik het over, nog altijd actueel is en een geliefd onderwerp is van heftige discussies.

In de ruim 40 jaar dat ik als sportverslaggever langs de lijn zit bij voetbalwedstrijden heb ik mij ook vaak verbaasd over het fenomeen blessuretijd. De term dekt eigenlijk niet helemaal de lading, we kunnen beter spreken over toegevoegde of extra speeltijd. Want behalve blessures tellen ook tijdrekken, de vele wissels, het bijwerken van de boekhouding door de scheidsrechter bij gele en rode kaarten en overdreven lang juichen door spelers bij een doelpunt mee. En in het betaald voetbal de laatste jaren ook vooral de VAR-checks.

Een van de problemen bij het bijtellen van extra tijd is hoe te bepalen hoeveel tijd er bij moet worden getrokken. De ene scheidsrechter is de andere niet en soms is het absoluut niet uit te leggen dat een voetbalwedstrijd i.p.v. 90 soms wel 100 of nog meer minuten telt.

Om aan deze inconsequentie een einde te maken pleiten sommigen ook bij het voetbal netto speeltijd in te voeren. Dit lijkt mij lastig. Bij blessures en de VAR – checks kun je gewoon de klok stilzetten en voor iedere wissel kun je b.v. een halve minuut bijtellen. Maar hoe ga je om met het vaak irritante tijdrekken. Voor een doelman komt er volgend seizoen al een nieuwe regel dat hij binnen acht seconden het spel moet hervatten heb ik begrepen. Maar probeer voor het tijdrekken door anderen maar eens een eenduidige toepassing te vinden. Veel succes scheids!

Hoe dan ook, afgelopen weekend werd er weer gescholden op die extra speeltijd. Jodan Boys en DONK baalden omdat ze ruim na 90 minuten alsnog op een nederlaag werden getrakteerd. Maar bij VOC en Nieuwerkerk zal de blessuretijd omarmd zijn.

Het fenomeen blessuretijd zal vrees ik nog lang een omstreden rol blijven spelen.    

Frustratie

Frustratie is volgens Wikipedia de emotionele toestand van iemand die belemmerd wordt zijn verwachtingen, behoeften of doel te verwezenlijken. De oorzaak van die frustratie kan overmacht zijn, die zich kan uiten door bepaalde karaktereigenschappen van de persoon in kwestie, zoals agressie of apathie.

Voorbeelden van frustratie zijn vrijwel wekelijks te zien op en langs de sportvelden, vooral de voetbalvelden. Spelers die hun woede afreageren op de scheidsrechter of de tegenstander. Ze gaan soms zo ver dat ze moeten worden tegengehouden door hun teamgenoten. Als een trainer dan om erger te voorkomen ingrijpt en de persoon in kwestie wisselt komt de frustratie helemaal boven en sneuvelt er nogal eens een ruit of moet de kleedkamer het ontgelden. En dan heb ik het verder maar niet over de frustratie die al dan niet terechte beslissingen van de VAR oplevert.

Frustratie was er zaterdag bij het bestuur van ASW. Bij de wedstrijd Sportief – ASW in Noorden maakten ‘fans’ uit Waddinxveen openlijk ruzie met hun eigen spelers. Het woord fan kun in zo’n geval beter worden vervangen door het woord idioot. Triest dat een stelletje eencelligen het voor de echte liefhebbers verpesten.

Ik zat dit weekend met ongeloof te kijken naar de reactie van schaatser Kjeld Nuis die na zijn diskwalificatie blootsvoets een plastic stoel aan barrels ramde. Hij schaamde zich achteraf wel voor zijn onbesuisde gedrag en realiseerde zich dat het met een geblesseerde voet toch lastig schaatsen is en dat zijn WK Afstanden medio maart nu serieus in gevaar is. Hij geeft in ieder geval zichzelf de schuld.

De vrouwen van GZC DONK verloren zaterdag met 10-11 van Alimos Betsson. De verwachtingen bij de thuisploeg waren ongetwijfeld hoog, ook bij de fans op de volgepakte tribunes. Maar helaas, de droom van de kwartfinales spatte uiteen. Er zal ongetwijfeld sprake zijn geweest van frustratie, maar ik heb niet gezien of gehoord dat er vernielingen zijn aangericht in het Groenhovenbad. En ik begreep ook dat de speelsters van GZC DONK  alleen zichzelf de schuld gaven aan de toch onverwachte nederlaag. Nu alle pijlen richten op een landskampioenschap!

Een rustig sportweekend

Je hebt van die weekends dat er een beperkt sportaanbod is. Afgelopen weekend was dit in de Goudse regio het geval. In de reguliere voetbalcompetitie was er hier en daar slechts een verdwaalde inhaalwedstrijd.

De reguliere damcompetitie zit er nu al op. Damlust eindigde dit jaar niet in het linker rijtje, maar met een 7^e plaats werd degradatie net ontlopen. In september zien we de Goudse damtrots weer terug in de ereklasse.

De rugbyers van RFC Gouda hadden ook weer een vrij weekend en maken zich op voor de topper tegen koploper URC 2 op zondag 9 maart a.s. Bij winst nemen de Gouwenaars de koppositie van de Utrechters over.

In het Groenhovenbad was wel degelijk iets te beleven. De waterpolomannen van GZC DONK wonnen na een spannende wedstrijd met 18-17 van Sliema ASC. A.s. zaterdag is de return op Malta en kan de finale van de Challenger Cup worden bereikt.

De vrouwen van GZC DONK hadden wel een vrij weekend en bereiden zich voor om zich a.s. zaterdag tegen het Griekse Alimos Betsson te plaatsen voor de kwartfinales van de  Champions League.

Uiteraard was er zondag wel wielrennen. Op het parcours van GRTC Excelsior werd gestreden om het 9^e  Open Kampioenschap van het Groene Hart, met een sterke Stephen de Vries die in de eindsprint clubgenoot Ad Slingerland versloeg.

De Goudse voetballers mogen zaterdag weer aan de bak. Voor De Jodan Boys staat een op papier lastige uitwedstrijd tegen BVCB in Bergschenhoek op de rol. In die 1^e klasse C kan iedereen van iedereen winnen, maar om mee te blijven draaien in de top zullen drie punten heel welkom zijn. Olympia hoopt zijn opmars in Haastrecht voort te zetten en kan dan meteen die smadelijke thuisnederlaag uitwissen. De 2^e periodetitel lonkt. DONK moet in Pijnacker tegen Oliveo punten pakken om uit de onderste regionen weg te blijven. ONA moet proberen de vrije val te doorbreken en zal tegen Floreant toch weer eens een driepunter moeten scoren.  

Volgende week is het dus gedaan met de rust.

Champions League

“Nu op naar a.s. zaterdag, naar de Champions League wedstrijd van de vrouwen tegen Olympiacos. Ongetwijfeld in een kolkend Groenhovenbad”. Zo eindigde mijn vorige sportcolumn. Het afgeladen Groenhovenbad kolkte zaterdagmiddag inderdaad. De sfeer was feestelijk met al die enthousiaste supporters. Vooral de met sjaals en vlaggen uitgedoste Griekse supporters lieten zich horen. Zij waren in groten getale vanuit Piraeus naar Gouda afgereisd. Hun gezang en aanmoedigingen waren gedurende de hele wedstrijd te horen. En dan heb ik het nog niet eens over die supporter die met zijn trommel het geluidsniveau extra opschroefde. Speaker John Zonderop kweet zich vrij goed van zijn  taak om alle speelsters voor te stellen. Namen als Buis, van der Weiden, Vermeulen en van der Sloot zijn geen probleem, maar bij Maria Myriokefalitaki en Eftychia Konstantopoulou wordt het toch lastiger. Hetzelfde probleem had ik als radioverslaggever.  

De vrouwen van GZC DONK dreigden halverwege de wedstrijd kopje onder te gaan, maar lieten zich in de 2^e helft niet wegspelen en scoorden zelfs meer dan de profs van de Europese topploeg. De nederlaag (13-17) kon met opgeheven hoofd worden aanvaard. Zaterdag 1 maart komt Alimos Betsson, die andere Griekse ploeg, naar Gouda. Dan kan een plaats in de kwartfinales worden bereikt.

Iets geheel anders, maar ik moest hier toch even aan de Champions League denken. Afgelopen week bevestigde het bestuur van SV Gouda dat men in september a.s. weer met een 1^e elftal de competitie in gaat. Het feit dat de club afgelopen seizoen geen representatief team op de been kon brengen deed veel voetballiefhebbers verdriet. Vooral bij de oudere voetbalfans, die praten nog over het landskampioenschap van 1959 en 1960.

Waarom moest ik nu ook aan de Champions League denken? Jaren geleden, Gouda 1 speelde nog op zondag, werd tijdens thuiswedstrijden vaak de Champions League hymne gedraaid. Optimisme kent geen grenzen. Dromen van de Champions League en een landskampioenschap zal men in het Groenhovenpark niet doen. In september is de 5^e klasse het strijdtoneel. Maar SV Gouda is terug en dat is op zich al winst!

Gouds feest in Hofbad

Wat denk je Gerrit, wordt het vanmiddag een walk-over”, vroeg iemand mij vlak voor het begin van de voetbalwedstrijd De Jodan Boys – SV Oranje Wit. Ik werd een beetje overvallen door die vraag, want het betrof de strijd tussen de koploper en de nummer 13. Ik aarzelde enigszins maar zei toen dat ik niet verwachtte dat de thuisclub zo maar eventjes over de tegenstander uit Dordrecht zou heen walsen. Het papier is geduldig, de bal is rond en in deze 1^e klasse C zijn de verschillen zo klein dat er van even overheen walsen geen sprake is. Tenslotte had het team van trainer Mark Evers dit seizoen thuis al twee zeperds opgelopen tegen teams die toen hopeloos onderaan stonden.

Degenen die de wedstrijd hebben gezien weten hoe het is afgelopen. Als je zelf niet scoort heb je kans dat de tegenstander dat wel doet. Je voelde het een beetje aankomen. In de 97^e minuut trapte de Dordrechtse aanvoerder uit een vrije trap de winnende treffer binnen. Een schitterende vrije trap trouwens, maar de koploper verloor verrassend met 0-1. De Dordtse euforie en de Goudse deceptie streden na afloop om voorrang.

Het was zaterdag geen halleluja in het Goudse voetbal. Behalve Jodan Boys gingen ook DONK en ONA onderuit. Ook de vrouwen van topklasser Jodan Boys werden door ACV op een dikke 0-6 nederlaag getrakteerd. Gelukkig is Olympia een lichtpunt en bezig aan een sterke serie.

Was het voor de meeste Goudse voetbalfans dus een treurig weekend, voor de Goudse waterpolofans was het zondag groot feest. Zowel de vrouwen als de mannen van GZC DONK bewezen aan de top van het Nederlandse waterpolo te staan. De mannen versloegen in het Haagse Hofbad in de spannende bekerfinale 3-voudig bekerhouder De Zaan en de vrouwen lieten UZSC min of meer kansloos. De twee KNZB bekers die vorig jaar door ZV De Zaan naar Zaandam werden meegenomen verhuisden nu naar Gouda.

Nu op naar a.s. zaterdag, naar de Champions League wedstrijd van de vrouwen tegen Olympiacos. Ongetwijfeld in een kolkend Groenhovenbad. 

   

Overschrijvingen

Het afgelopen sportweekend had weer van alles te bieden. Mathieu van der Poel werd voor de 7^e keer wereldkampioen veldrijden. Het moet voor de andere deelnemers zo langzamerhand wel frustrerend worden om te strijden om de 2^e plaats. Want dat is al jaren het hoogst haalbare. De laatste tijd was het ook de Amerikaanse schaatser Jordan Stolz die de lakens uitdeelde en onverslaanbaar leek. Maar hij bleek zondag zowaar ook maar een gewoon mens te zijn en is dus ook te kloppen. Zou er nog hoop zijn voor die Belgen die tijdens een veldrit alleen de rug zien van keizer Mathieu? In de eredivisie is de spanning weer terug nu PSV ook niet meer onaantastbaar is.   

Het waren dit weekend in de voetbalwereld trouwens meer de randverschijnselen die de aandacht trokken. Spelers die op het laatste moment van club veranderen of spelers die gefrustreerd zijn omdat de club geen medewerking geeft aan een transfer. Een scheidsrechter die een elftal gewoon even met 12 man laat spelen. “Dat had de scheidsrechter toch moeten zien”, riep een verontwaardigde trainer, maar volgens mij had de assistent scheidsrechter dit moeten constateren of zeker de vierde man. Over het fenomeen VAR zwijg ik maar.

Dat profvoetballers meer vrijheid willen hebben is begrijpelijk. Dat clubs zeggen ‘contract is contract’ is ook logisch. Het wordt tijd om voetballers als gewone werknemers te beschouwen. Maar afschaffing van het transfersysteem zit er (nog) niet in, daarvoor zijn de financiële belangen te groot en stort de hele voetbalpyramide af.

Nu ik toch bezig ben, schaf ook de overschrijvingsregeling bij het amateurvoetbal af. Dan kan een voetballer die het bij zijn club, om welke reden dan ook, niet naar zijn zin heeft in het lopende seizoen, als financiële afspraken en verplichtingen zijn geregeld, overstappen naar een andere club. Als ik van baan wil veranderen kan mijn baas me wel houden aan een opzegtermijn, maar toch niet schermen met overschrijvingstermijnen?

Misschien maak ik me druk om iets onbenulligs, want er zijn tenslotte belangrijkere zaken om je echt druk over te maken. 

Positieve geluiden

De feestdagen zijn weer achter de rug. Kerstversieringen zijn opgeborgen of vernietigd. Ook de Noorse kerstboom op de Goudse markt is afgetuigd om te worden verwerkt in houten meubelen. Hier en daar klinkt nog een verdwaald stuk knalvuurwerk of een vuurpijl, maar langzamerhand breken de ‘normale’ tijden weer aan. Het jaar 2025 is al weer bijna twee weken oud en ik hoop voor iedereen dat het een mooi, maar vooral een gezond jaar mag worden.

Voor de Goudse sportwereld is de korte winterstop ook voorbij. Tijdens nieuwjaarsrecepties en andere bijeenkomsten zijn jubilarissen gehuldigd, handen geschud, glazen geheven en de hoop op een sportief jaar uitgesproken. De contracten van de trainers van Jodan Boys, ONA en DONK zijn inmiddels verlengd en ik schat zo in dat dit ook gaat gebeuren met de verbintenis van trainer Erik van Zoest van Olympia. Misschien is dit al gebeurd en heb ik iets gemist. Mooie geluiden dus.

Een ander positief geluid hoorde ik van SV Gouda. Het rampjaar 2024, met degradatie naar de kelderklasse en het terugtrekken van het 1^e elftal, ligt achter hen en men kijkt hoopvol vooruit. Het bestuur is er van overtuigd dat er in de competitie 2025-2026 een standaardelftal in de 5^e klasse speelt. Deze maand wordt de nieuwe trainer gepresenteerd werd mij verteld. Positieve berichten van de voetbalclub die volgend jaar de 120^e verjaardag gaat vieren.

Hier en daar werd al een klein voorschot genomen op een kampioenschap. Het 1^e vrouwenteam van GZCDONK is dit seizoen versterkt met een aantal internationals zodat gerust van een landstitel mag worden gedroomd. Maar ook bij waterpolo is de bal rond in tegenstelling tot rugby. Het naar de 2^e klasse gepromoveerde RFC Gouda presteert goed en heeft de 1^e fase afgesloten met een 5^e plaats en gaat nu verder met de top 6 in de 2^e fase.

We gaan zien wat 2025 sportief brengt. De dammers van DAMLUST zijn 2025 goed begonnen en lopen en zijn op weg naar de middenmoot van de ereklasse. De voetballers zijn a.s. zaterdag aan zet.