Tom Hambridge – Blu ja vu
De gerenommeerde en viervoudig met een Grammy Award onderscheiden Amerikaanse songwriter, zanger, drummer en producer Tom Hambridge (20 december 1960 Buffalo, New York) begint op zijn 5e jaar met drummen en na zijn afstuderen in 1983 werkt hij een aantal jaren samen met Roy Buchanan. De lijst van artiesten waar hij in de loop van de jaren daarna mee heeft samengewerkt en platen heeft opgenomen is bijna onuitputtelijk. Gary Clark jr. Eric Clapton, Van Morrison, B.B. King, Greg Allman, Keith Richards, Jeff Beck, Kid Rock, Johnny Winter, George Thorogood, Susan Tedeschi, Chuck Berry, Boston, Keb’ Mo, Bo Diddley. Te veel om op te noemen. Musici als Buddy Guy, Lynyrd Skynyrd, ZZ Top, Eric Burdon, James Cotton, Delbert McClinton en Joe Bonamassa hebben composities van Hambridge opgenomen. Daarnaast brengt hij ook eigen albums uit. Zijn solodebuut Still running stamt uit 1996.
Deze maand verscheen, vijf jaar na The NOLA Sessions, Blu ja vu, het nieuwe album van Tom Hambridge. Dit nieuwe album is een terugblik op enkele nummers die Hambridge, of samen met Richard Flemming, heeft geschreven en geproduceerd voor zijn muzikale vrienden.
Het album opent explosief met de doordenderende rauwe blues Ain’t just like love. De daverende honky tonk piano van Kevin McKendree en het scheurende gitaarwerk van Buddy Guy zorgen voor een opwindend gevoel. Joe Bonamassa is daarna vocaal en vooral met zijn felle gitaarwerk te horen in de met beukend drumwerk opgesierde dampende bluesrocker That’s my home. Wear you out is een gruizige vette uptempo gitaarrocker. Vlijmscherp is het gitaarwerk van Christone ‘Kingfish’ Ingram in Blues don’t care. De schrikdraad gitaarsolo’s van Rob McNelley in Sick with love gaan door merg en been. In Automatic wordt de liefde aan de T-Bird Ford verklaard. Na de rudimentaire blues met felle gitaarlicks Symptoms of love is de in 2017 overleden mondharmonicavirtuoos James Cotton te horen in de opzwepende boogie woogie Brother John Boogie. Fraai zijn de bastonen van Glenn Worff en de keyboards van Chuck Leavell. Formidabel is het pianospel van McKendree daarna in de bluesstamper Get out of town. Gitarist Josh Smith trakteert in Smarter than I was op fraaie gitaarlicks. Johnny Winter is een echte blues protestsong waarin schande wordt gesproken dat Johnny Winter nooit in de Hall of Fame is opgenomen. McNelley is in Meet me in Chicago weer aanwezig met zijn felle gitaarwerk. Het album wordt in stijl afgesloten met End of the line, een mooie midtempo blues met prachtige gitaarlicks.
Conclusie: Tom Hambridge heeft met Blue ja vu weer een uitstekend bluesalbum afgeleverd.
Tracks cd:
- Ain’t just like love (feat. Buddy Guy)
- That’s my home (feat. Joe Bonamassa)
- Wear you out
- Blues don’t care (feat. Christone ‘Kingfish’ Ingram
- Sick with love (feat. Rob McNelley)
- Automatic
- Symptoms of love
- Brother John Boogie (feat. James Cotton)
- Get out of town
- Smarter than I was (feat. Josh Smith)
- Johnny Winter
- Meet me in Chicago (feat. Rob McNelley)
- End of the line
Line-up:
- Tom Hambridge – drums, percussie, zang
- Kevin McKendree – keyboards
- Chuck Leavell – keyboards (track 8)
- Tommy MacDonald – bas
- Jon Coleman – keyboards
- Buddy Guy – gitaar, zang (track 1)
- Joe Bonamassa – gitaar (track 2)
- Christone ‘Kingfish’ Ingram – gitaar, zang (track 4)
- Josh Smith – gitaar (track 10)
- Rob McNelley – gitaar (track 5,12)
- James Cotton – mondharmonica (track 8)
- Glenn Worff – bas (track 8)
- Bob Britt – gitaar
- Emil Justin – backing vocals
Leave a comment