Mijn sportweekend
En dan zit je maandagmorgen te piekeren waarover je nu weer een sportcolumn moet schrijven. Ik zou het natuurlijk kunnen hebben over die idiote toestanden die het afgelopen weekend plaatsvonden, maar daar is al zo veel over gezegd en geschreven dat ik hier niets meer aan toe te voegen heb. Basta!
Ik beleefde zelf een rustig sportweekend. Zaterdag zou ik verslag doen van de wedstrijd Jodan Boys – DHSC, maar zoals bij veel andere voetbalwedstrijden gooide corona ook hier roet in het eten. Ik had de frustratie van Wesley Sneijder wel willen zien als zijn ploeg weer puntloos met de staart tussen de benen af moest druipen naar Utrecht.
Het was aan de Sportlaan heel stil, net zoals op en in alle andere sportaccommodaties. Alleen spelers, begeleiders en anderen die uit hoofde van hun functie aanwezig mochten zijn. Hier en daar deed een verdwaalde verslaggever op een verder vrijwel verlaten tribune zijn werk. FC Oudewater haalde in het Groenhovenpark de 1e periodetitel binnen. Normaal is het na afloop van zo’n wedstrijd volop feest en worden de spelers bestormd door de fans. Nu moeten ze op afstand een feestje bouwen. De supporters van VollinGo en GZC DONK moesten ook noodgedwongen op afstand c.q. digitaal genieten van de overwinningen van hun club.
Zondag was de tribune bij Olympia ongetwijfeld ontploft toen de thuisploeg koploper Den Hoorn had gevloerd. DONK supporters konden ook niet van dichtbij meemaken dat hun team gedeeld koploper werd in de 2e klasse. Een livestream en live radioverslag zijn in zo’n geval dan een troost, zij het een schrale. Je wil alles tenslotte juichend langs de lijn beleven en na afloop feestend met een biertje in de hand de polonaise lopen. Jeetje, wat verlang ook ik hier naar.
Leave a comment