Kiefer Sutherland – Reckless & me
Bij het noemen van de naam Kiefer Sutherland denken de meeste mensen waarschijnlijk aan de Canadese acteur. Kiefer Sutherland wordt geboren op 21 december 1966 in het St. Mary’s Hospital in Paddington, Londen, als zoon van de succesvolle Canadese acteurs Donald Sutherland en Shirley Douglas. Enkele jaren daarna verhuist het gezin Sutherland naar Los Angeles en in 1975, als zijn ouders zijn gescheiden, verhuist Kiefer met zijn moeder naar Toronto, Canada, om aldaar naar de middelbare school te gaan. In 1983 speelt hij voor het eerst in een film, Max Dugan returns.
Kiefer Sutherland is een veelzijdig iemand. Behalve acteur is hij in de jaren ’90 een succesvol rodeorijder en speelt hij ijshockey. En hij is muzikant! In 2016 verschijnt zijn debuutalbum Down in a hole, een countryalbum. Op dit album staat ook zijn eerste single Not enough whiskey. Sutherland toert daarna met een band door Noord Amerika.
Vorige maand verscheen het nieuwe album van Kiefer Sutherland. Dit album, Reckless & me, is eveneens als zijn debuutalbum geproduceerd door Jude Cole, die ook medecomponist is van enkele nummers. Het album werd grotendeels gedurende twee sessies opgenomen in de Capitol Studios in Los Angeles. Sutherland heeft een aantal gerenommeerde muzikanten om zich heen verzameld zoals gitarist Waddy Wachtel (X-pensive Winos, Warren Zevon, Bryan Ferry, Jackson Browne), pianist Jim Cox (Boz Scaggs, Leonard Cohen, Alice Cooper, Aaron Neville) en pedalsteelgitarist Greg Leisz (Emmylou Harris, Joni Mitchell, Lucinda Williams).
Het album Reckless & me opent met het melodieuze Open road, dat ook al op single is verschenen. In dit nummer bezingt Sutherland een road trip die hij in 1987 samen met Jude Cole naar Georgia maakte. Something you love, de nieuwe single, is een energieke Bruce Springsteen achtige uptempo rocker. Invloeden van Tom Petty zijn vervolgens te horen in Faded pair of bluejeans. Het titelnummer Reckless & me is een intens gezongen ballad met een spetterende gitaarsolo van Waddy Wachtel. In de felle rocker Blame it on your heart, die me doet denken aan C’est la vie van Chuck Berry, is naast de heerlijke pianosolo van Jim Cox, de pedalsteel van Greg Leisz fraai. De pedalsteel en de strakke ritmesectie maken van de honky tonk rocker This is how it’s done een feest. De band is zeer sterk in het stevig en melodieus rockende Agave. Run to him begint aarzelend en lijkt een valse start te hebben, maar al snel horen we soulvolle americana met een hamerende piano, een scheurende gitaarsolo en lekkere backing vocals. Saskatchewan is een prachtige ballad die op het repertoire van Steve Earle zou kunnen staan. In het slotnummer Song for a daughter brengt Sutherland een mooie (akoestische) ode aan zijn dochter Sarah.
Conclusie: Kiefer Sutherland mag wat mij betreft nog jaren blijven acteren, maar laat hem vooral ook muziek blijven maken. Reckless & me is een lekker melodieus en bruisend country(rock)/americana album.
Tracks:
- Open road
- Something you love
- Faded pair of bluejeans
- Reckless & me
- Blame it on your heart
- This is how it’s done
- Agave
- Run to him
- Saskatchewan
- Song for a daughter
Line-up
- Kiefer Sutherland – zang, akoestische gitaar
- Brian Mac Leod – drums
- Chris Chaney – bas
- Waddy Wachtel – elektrische gitaar
- Jim Cox – piano
- Greg Leisz – pedal steel
- Jude Cole – akoestische gitaar
- Chaz Mason, Samantha Nelson, Carmel Echols – backing vocals
De zomerstop
Na de laatste stuiptrekkingen in het afgelopen weekend zit het amateurvoetbalseizoen 2018-2019 er op. De verlies- en winstrekeningen kunnen worden opgemaakt. Kampioenschappen en promoties zijn feestelijk gevierd en degradaties zijn teleurgesteld en met gebogen hoofd aanvaard. Van trainers en spelers is afscheid genomen. Volgend seizoen beter. Nieuwe ronde nieuwe kansen.
Het jaarlijkse circus van de overschrijvingen in het amateurvoetbal sloot haar loket afgelopen zondagavond om 23.59 uur. Elk jaar wordt weer met spanning naar dit tijdstip uitgekeken. Jaarlijks zie ik weer complete volksverhuizingen. Zo las ik dat het Rotterdamse Swift Boys maar liefst 28 nieuwe spelers ziet komen. En sommige teams lopen bijna leeg. Clubs zullen er mee moeten leven.
In het Goudse voetbal bleef het vrij rustig op het transferfront. En dan bedoel ik dat er weinig ‘grote vissen’, de onmisbare sterkhouders, van club wisselen. Het 47-jarige fenomeen Marco Bouwmeester laat ik hier buiten beschouwing. Verder stoppen ook nu weer spelers die lange tijd in de hoofdmacht hebben gespeeld, of gaan lager spelen. Een club waar wel heel veel gaat veranderen is GSV. Al maanden zoemden namen rond die in het nieuwe seizoen naar de club, die deze week zijn 106e verjaardag viert, zouden komen. En het blijkt inderdaad een lange lijst te zijn. Uit alle Goudse windstreken strijken er spelers neer aan de Sportlaan. Vooral spelers met veel routine. Ook opmerkelijke namen. Ik ben benieuwd.
Het nieuwe seizoen begint in september. Ondanks de leegloop op zondag kan vooral de 2e klasse leuk worden met ONA, DONK, RVC ’33 en ESTO. Mooie stads- en streekderby’s. En in de 4e klasse zaterdag kan met één tank benzine de hele competitie worden gedaan. Tenzij de KNVB daar anders over denkt en dat zou zo maar kunnen.
