Het Damlust van het tafeltennis
Ze waren al weken zenuwachtig. Volgens mij dan hoor, want wie weet waren ze dat helemaal niet. Feit is in ieder geval dat het al weken rond zong. Zou het waar zijn dat de dames van Vriendenschaar voor het eerst in de historie van de Goudse tafeltennisvereniging naar de Eredivisie gaan promoveren? Zou zaterdag 21 april 2018 in gouden letters in de Goudse tafeltennisanalen worden bijgeschreven? Eigenlijk te mooi om waar te zijn. Of zou de mooie droom op die warme zaterdagmiddag met een grote knal uiteenspatten? Dat zou ongetwijfeld een grote teleurstelling zijn want hekkensluiter SVE zou toch geen probleem moeten zijn. De vurig gewenste 6 punten binnenhalen moest kunnen.
Maar ja, of het nu de spanning was of niet, de Utrechtse dames namen brutaal een 2-0 voorsprong en de Goudse supporters zullen ongetwijfeld even zenuwachtig geworden zijn. SVE, in 1963 opgericht als Supporters Vereniging Elinkwijk, maar tegenwoordig door het tafeltennisleven gaand als Sport Vereniging Eendracht zou toch niet als scherprechter in de Ton de Gruijl zaal gaan optreden zodat het kampioenschap toch naar grote concurrent Avanti zou gaan?
Mijn gedachten gingen terug naar een zaterdagmiddag enkele jaren geleden toen Damlust in de laatste competitieronde ook zou gaan promoveren. Ook toen gierden de zenuwen bij de Goudse damliefhebbers door de keel. Ik was met een cameraman van RTV Gouwestad trouwens aanwezig om het kampioensfeest te filmen. En het zou je maar gebeuren dat je alles min of meer voor de kat zijn viool staat te filmen.
Maar net als bij Damlust destijds kwam het bij Vriendenschaar uiteindelijk toch nog goed. Om precies 6 minuten over 6 (ik heb het zelf geklokt) werd onder luid gejuich het benodigde 6e punt binnengeslagen. De mooie bossen bloemen werden tevoorschijn gehaald en heetten als het ware de Goudse dames welkom in de Eredivisie. Ik weet zeker dat Ton de Gruyl het tafereel vanaf zijn wolk glimlachend heeft aanschouwd en goedkeurend heeft geknikt.
Voordat het beslissende punt op het scorebord kwam stond ik te praten met Remco Raghunath en Marco van der Meijden over tafeltennis in het algemeen in Vriendenschaar in het bijzonder. Geconstateerd werd o.a. dat tafeltennis toch een beetje een stoffig imago heeft en zeker in Nederland een kleine sport is. ‘De dames beseffen het wellicht nog niet wat het betekent om in de Eredivisie te spelen. Ze moeten straks het hele land door om hun wedstrijden te spelen. Van Den Helder tot Heerlen’. Maar het is prachtig!
Kleine verenigingen en kleine sporten, ik heb er een zwak voor. Ik maakte de vergelijking met het kleine en sympathieke Damlust dat ook in het nieuwe seizoen weer met beperkte middelen op het hoogste damniveau in Nederland speelt. ‘Wij zijn het Damlust van het tafeltennis’ was het antwoord. Het buffet zal die avond ongetwijfeld uitstekend hebben gesmaakt. Geniet er van meiden en succes in de Eredivisie!