Gerritschinkel.nl Columns & meer

10jul/170

Incompatible things – Dick LeMasters

De Amerikaanse singer-songwriter en gitarist Dick LeMasters is geboren en getogen in Beaumont Texas. Hij luistert in zijn jeugd naar de muziek van artiesten uit deze regio zoals Johnny Winter, Edgar Winter en Janis Joplin. Zijn muzikale favorieten zijn Jerry Jeff Walker, Joe Ely, Ray Wylie Hubbard, Steve Earle, Guy Clark en John Hiatt. De invloeden van deze Texanen hoor je, naast rock en blues, in zijn originele muziek.

Sinds 2009 treedt LeMasters op in zuid oost Texas (de Beaumont area) zowel solo, of als duo met zijn maat Douglas Greer en ook met zijn band “Longneck Road” (met bassist Ron Arceneaux en drummer Adam King). Longneck Road stond in het voorprogramma van o.a. The Charlie Daniels Band, Ronnie Milsap, John Anderson, Chuck Berry, Wayne Toups & Zydecajun en Django Walker. Solo opende LeMasters o.a. voor Paul Thorn, Thom Shepherd, Shinyribs, Brian Keane en John Evans. Vanaf 2015 treedt Dick LeMasters samen met Douglas Greer ook regelmatig op in Nederland.

In 2009 verscheen Texas rock, het debuutalbum van Longneck Road. Het eerste soloalbum van Dick LeMasters, One bird, two stones, ziet in 2014 het licht en een jaar later zijn tweede soloalbum Gasoline & fire.

In februari 2017 bracht LeMasters zijn 3e soloalbum uit. Dit album, Incompatible things is weer een akoestisch album met tien nieuwe songs, waarop LeMasters wordt bijgestaan door Douglas Greer en Mickey Rouse. De meeste songs laten een uitstekend, vaak ingetogen zingende LeMasters horen die zichzelf subtiel op de akoestische gitaar begeleidt. Soms gaat het tempo iets omhoog zoals in To the wind en Sands of time en dan wordt de zang iets uitbundiger. Heel mooi is Laguna madre met de sfeervolle backingvocals van Douglas Greer en die backing vocals geven A few words now & then ook net een extra tintje. In mooi verstilde liedjes als She lights up en Sunday morning is duidelijk te horen dat John Hiatt een van de inspiratiebronnen is van LeMasters. Bijna alle songs hebben vooral een groot Guy Clark gehalte. Fences wordt ‘versierd’ met een mooie korte akoestische gitaarsolo.

Conclusie: Met Incompatible things heeft Dick LeMasters zijn fans weer verrast met een mooi akoestisch luisteralbum met sfeervolle en intieme americana. De betreurde grootheid Guy Clark heeft zijn opvolger gekregen.

Tracks:

  1. Incompatible things
  2. To the wind
  3. Laguna madre
  4. Make a grown man sigh
  5. She lights up
  6. Sunday morning
  7. A few words now & then
  8. Fences
  9. Sands of time
  10. Heathen in your midst

Line up:

  • Dick LeMasters – zang en gitaar
  • Douglas Greer – backing vocals
  • Mickey Rouse – staande bas

 

10jul/170

Kroketten, bitterballen en vegahapjes

Ik neem u even mee terug in de tijd naar 25 november 1993. Tijdens de raadsvergadering van de gemeente Amstelveen diende Jan Peter Balkenende, ja de latere minister president, een motie in die bepaalde dat indien de raadsvergadering om 23.00 uur nog niet afgelopen is raadsleden recht hebben op een kroket. Motie aangenomen! In andere gemeenten ontstonden daarna ook discussies over kroketten en aanverwante snacks. In Utrecht werd gediscussieerd over een bitterballenmotie. En in de gemeenteraad van Gouda werd afgelopen week gestemd over de motie ‘transitie plantaardige eiwitten’.

Ook in de sportwereld is discussie over al dan niet gezonde snacks in sportkantines. De bekende sportpresentator Wilfred Genee houdt zich al jaren met deze materie bezig. Of hij dat allemaal uit een idealistische overtuiging doet of dat de commercie bij hem de boventoon voert laat ik hier in het midden. Bij de presentatie van de Goudse Sportnota enige tijd geleden sprak wethouder van sportzaken Jan Willem van Gelder de wens uit dat wat hem betreft de frituur uit de kantine verbannen zou moeten worden. Zeker op tijdstippen dat er veel jeugd aanwezig is.

Sport en politiek zijn, hoewel vaak anders wordt beweerd, absoluut met elkaar verbonden. Ik begrijp de wens van de wethouder en zijn indirecte pleidooi voor gezonde(re) voeding bij sportclubs, maar ik vrees dat het in de praktijk heel lastig zal worden. Laat sportverenigingen hier ook intern maar over stemmen net als in de gemeenteraad. Vrije keuze! De sportclubs zijn op dit moment denk ik meer benieuwd hoe de voorstellen uit de Sportnota gaan uitpakken. Als ze moeten kiezen tussen kroketten en aanvaardbare huurtarieven dan weet ik de uitkomst al.

Gearchiveerd onder: Columns, Dé Weekkrant Geen reacties