Got a mind to give up living – Paul Butterfield Blues Band
The Paul Butterfield Blues Band is in de tweede helft van de jaren 60 een van de populairste bands in de Chicago bluesscene. De band wordt in 1963 opgericht door de dan 20-jarige zanger en mondharmonicaspeler Paul Butterfield. De band bestaat in de beginperiode naast Butterfield uit de gitaristen Elvin Bishop en Mike Bloomfield, organist Mark Naftalin en de van de band van Howlin’ Wolf afkomstige ritmesectie, bassist Jerome Arnold en drummer Sam Lay. In die samenstelling wordt in 1965 hun eerste album opgenomen en uitgebracht op het befaamde Elektra label. De band treedt op in beroemde poptempels The Fillmore West (San Francisco) en The Fillmore East (New York) en op de legendarische popfestivals van Monterey (1967) en Woodstock (1969). De groep ondergaat echter al snel veel wisselingen in de samenstelling. Paul Butterfield overlijdt op 4 mei 1987 op 44-jarige leeftijd aan een overdosis. Gitarist Mike Bloomfield is dan al dood, hij overlijdt op 15 februari 1981 en wordt slechts 37 jaar.
In 1966 treedt de Paul Butterfield Blues Band op in Unicorn Coffee House in Boston Massachusetts. De juiste datum is blijkbaar niet meer te achterhalen, maar algemeen wordt aangenomen dat dit in mei van dat jaar was. Er worden twee sets gespeeld en opnamen hiervan zijn onlangs verschenen op het album Got a mind to give up living. Na een instrumentaal intro van anderhalve minuut wordt het van Elmore James bekende Look over yonder’s wall ingezet, een snelle jachtige bluesrocker met gitaren en mondharmonica. De scheurende mondharmonica, de felle gitaarsolo’s en een stampende ritmesectie brengen de sfeer er echt in bij de Nick Gravenites bluesrocker Born in Chicago. In de van Tampa Red en Freddie King bekende slowblues Love her with a feeling worden gitaarduels uitgevochten en mag Mark Naftalin op orgel soleren, waarna een bruisende versie van Allen Toussaint’s Get out of my life, woman volgt. De traditional Never say no wordt rustig en ingetogen gebracht alvorens het bluesgeweld weer losbarst in One more heartache. In deze cover van Smokey Robinson & The Miracles trekken de gitaristen Bloomfield en Bishop weer fel van leer, blaast Butterfield zijn mondharmonica bijkans aan flarden. En dat allemaal achter een zeer hechte ritmesectie. Na de bluesrock is het de beurt aan de jazz. In Nat Adderley jazzklassieker Work song en Ben Tucker’s jazzstandaard Coming home gaan werkelijk alle remmen los. Bijna 20 minuten soleren alle bandleden er op los. Mondharmonica, gitaar, orgel, bas en drums, ieder mag zijn gang gaan. Na deze jazzjamsessie volgt een korte versie van Memory pain van Percy Mayfield. De huilende mondharmonica en de vlammende gitaarsolo’s gaan hun gang weer in de traditional I got a mind to give up living. Paul Butterfield’s loeiende mondharmonica in de Freddie King klassieker Walking by myself en de bluesstandaard Got my mojo working met excellerende ritmesectie en een felle Naftalin op orgel besluiten deze ruim een uur durende blues voorstelling.
Conclusie: Hoewel de geluidskwaliteit hier en daar te wensen overlaat is dit album toch een prachtige weergave van de virtuositeit van The Paul Butterfield Blues Band. De band op haar hoogtepunt.
Tracks:
- Instrumental intro
- Look over yonder’s wall
- Born in Chicago
- Love her with a feeling
- Get out of my life, woman
- Never say no
- One more heartache
- Work song
- Coming home baby
- Memory pain
- I got a mind to give up living
- Walking by myself
- Got my mojo working
Line up:
- Paul Butterfield – zang, mondharmonica
- Mike Bloomfield – gitaar
- Elvis Bishop – gitaar, zang
- Mark Naftalin – orgel
- Jerome Arnold – bas
- Billy Davenport – drums
Leave a comment