Jontavious Willis – West Georgia Blues
Jontavious Willis (1996, Greenville, Georgia) is een jonge Amerikaanse countryblueszanger, gitarist, multi-instrumentalist en songwriter. Hij groeit op met het zingen van gospelmuziek samen met zijn grootvader in de plaatselijke Mount Pilgrim Baptist Church. Als hij op 14-jarige leeftijd een video van Muddy Waters ziet wordt hij aangetrokken door de bluesmuziek. Hij leert allerlei stijlen countryblues spelen en ontwikkelt zich verder tot een multi-instrumentalist (o.a. banjo en mondharmonica). In 2015
maakt hij kennis met Taj Mahal die diep onder de indruk is van Willis. Enkele jaren later is Willis openingsact van de tournee van Taj Mahal en Keb Mo’. In 2017 brengt Willis zijn debuutalbum Blues Metamorphosis uit. Vorige maand verscheen West Georgia Blues, zijn 3e en nieuwe album.
De openingstrack, het titelnummer West Georgia blues is een rudimentaire countryblues met acapella zang van Willis en Lloyd Buchanan met handclapping. Charlie Brown blues en Broken hearted moan is authentieke countryblues. Het tempo gaat in Keep your worries on the dancefloor omhoog waarna in Rough time blues weer fraai ‘gitaarpicking’ is te horen. Lula Mae is stevig met ruig gitaarwerk en een flonkerende piano. Ghost woman en Who’s gonna hear it zijn ingetogen rustige countryblues songs. A lift is all I need heeft een hoog Mose Allison gehalte met een heerlijke pianosolo, fraaie baslijnen en een mooie gitaarpartij van Jon Atkinson. Ingetogen pure countryblues is Too close to the finishing line en in Earthworm basement blues waart de geest van authentieke countrybluesmannen als Blind Lemon Jefferson rond. Na het heel korte Squirrlin’ mama en het akoestische Time brings about a change gaat de gashendel open in het stevige Lost ball waarin door de gruizige gitaar de geest van Muddy Waters niet ver weg is. De afsluiter Jontavious West Georgia grind is een instrumental met fel gitaarwerk en een swingende piano.
Conclusie: West Georgia Blues is een sterk album van een jonge bluesgitarist die zijn liefde voor de authentieke countryblues met veel liefde en plezier brengt. Taj Mahal had het heel goed gezien.
Tracks cd:
- West Georgia blues
- Charlie Brown blues
- Broken hearted moan
- Keep your worries on the dancefloor
- Rough time blues
- Lula Mae
- Ghost woman
- Who’s gonna hear it
- A lift is all I need
- Too close to the finishing line
- Earthworm basement blues
- Squirrlin’ mama
- Time brings about a change
- Lost ball
- Jontavious West Georgia grind
Line-up:
- Jontavious Willis – gitaar, zang
- Ethan Leinwand – piano, wurlitzer
- Jayy Hopp – akoestische gitaar, drums, washtub drum
- Rodrigo Mantovani – contrabas
- Lloyd Buchanan – zang (track 1)
- Jon Atkinson – gitaar (track 9)
Voetbalperikelen
De voetbalsport stond afgelopen week weer volop in de belangstelling, zowel positief als negatief. Het optreden van het Nederlands Elftal zondag vond ik in ieder geval positief. Nieuwe spelers en nieuw elan. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer en het positieve kan ook zomaar omslaan.
Minder positief is de flinke toename van het aantal wanordelijkheden en incidenten in het amateurvoetbal. Niet alleen binnen de lijnen, maar ook langs de lijn gebeuren dingen die niet normaal zijn. Spelers met korte lontjes, de scheidsrechter met woord en gebaar belagen. Coaches langs de lijn die soms het verschil tussen coachen en met hun getier de clown uithangen niet kennen. Grensrechters die vaak, vooral door de supporters, tot de kop van jut worden gebombardeerd en allerlei ziektes worden toegewenst. Ik geef toe dat ik ook wel eens vraagtekens zet bij het vlaggen van assistent-scheidsrechters die soms denken dat het vlaggetjesdag is. En na afloop van de wedstrijd glunderend zeggen dat ze weer punten hebben verdiend voor hun club. Dit is ook een vorm van onsportiviteit.
Maar nu de oplossing. Hoe maak je een eind aan deze onsportiviteit. Directeur Jan Dirk van der Zee opperde het voorstel om de buitenspelregel maar af te schaffen. Dit vind ik vloeken in de kerk want met het afschaffen van de buitenspelmaatregel haal je een wezenlijk element van het voetbalspel weg. Dan liggen tijdstraffen meer voor de hand.
Over voetbal gesproken, de Goudse voetbalwereld werd zaterdag verrast door de mededeling dat SV Gouda zich uit de bekercompetitie had teruggetrokken en dat de hoofdtrainer zijn contract had ingeleverd. Wat er precies aan de hand is bij de Goudse vijfdeklasser zal ongetwijfeld de komende tijd naar buiten komen. Het bestuur gaat alle opties onderzoeken m.b.t. het eerste elftal. Ik hoop van harte dat er een oplossing komt, want ik moet er niet aan denken dat Gouda ook de competitie aan zich voorbij laat gaan.
Ik eindig met een felicitatie aan ‘onze’ Goudse rolstoelbasketbalster Julia van der Sprong die zondag met Nederland Paralympisch kampioen werd. Van harte Julia, grote klasse!
foto TEAM NL