Blind Lemon Pledge – Oh so good
De in San Francisco woonachtige producer, singer-songwriter en multi-instrumentalist James Byfield ontdekt op jonge leeftijd de blues en folk in de plaatselijke clubs. Behalve blues en folk hebben ook country, jazz en rock & roll zijn interesse. Na zijn studie aan de universiteit van San Francisco besluit Byfield zich toe te leggen op een carrière in de muziek, naast zijn werkzaamheden als grafisch designer, multimedia producer en animator. In 2008 neemt hij het besluit om fulltime muzikant te worden en noemt zich voortaan Blind Lemon Pledge. Zijn eerste album Livin’ my life with the blues, een album met originals en bluesklassiekers, verschijnt in 2009.
Medio april verscheen Oh so good, het nieuwe studioalbum van Blind Lemon Pledge.
Het openingsnummer Big Bill is een countryblues met slide en nodigt uit tot meezingen. De slide is ook aanwezig met ‘wolvengehuil’ in Junkyard dog. Het titelnummer Oh so good heeft ragtime-invloeden. How can I still love you is een ingetogen gezongen en gespeelde blues. Fraai zijn de baslijnen. Na de jumpblues Hard heart honey bee belanden we in de cajunsferen met het gedeeltelijk in Creools patois gezongen Ma belle cherie. In de langzame wals Moon over Memphis brengt het trio een mooie ode aan Memphis. Go jump willie is een merkwaardig nummer maar het swingt wel lekker. Cora Lee is een klaagzang over een in de steek gelaten minnaar. In Come back little Sheba met rumba ritme zitten ook jugband invloeden. Mooi is het gitaarspel in de gospel Give my poor heart ease. Het slotnummer is het vooral van The Animals bekende, maar ook door veel anderen gecoverde House of the risin’ sun. Pledge geeft een mooie eigen interpretatie van deze traditional met een vette slide en een strakke ritmesectie.
Conclusie: Oh so good is een liefdevol gemaakt album dat het beluisteren meer dan waard is.
Tracks cd:
- Big Bill
- Junkyard dog
- Oh so good
- How can I still love you
- Hard heart honey bee
- Ma belle cherie
- Moon over Memphis
- Go jump the willie
- Cora Lee
- Come back little Sheba
- Give my poor heart ease
- House of the risin’ sun
Line-up:
- Blind Lemon Pledge – gitaar, zang
- Peter Grenell – bas
- Juli Moscovitz – drums
We leven nog
De 1e helft van de wedstrijd was zaterdag tamelijk tam, maar wat er in de rust in de thee heeft gezeten weet ik niet, want Olympia en FC Oudewater schotelden de supporters in de twee helft van deze regelrechte degradatiekraker een waar spektakel voor. Winst zou voor beide teams een godsgeschenk betekenen, hoewel de bezoekers wellicht ook met een gelijkspel tevreden zouden zijn. De supporters schreeuwden hun kelen schor en stonden soms te bibberen van de spanning. Een cruciaal moment was toen Olympia 2-1 dacht te scoren, maar de scheidsrechter door liet spelen en de bal nauwelijks een halve minuut later in het andere doel lag. “De bal was zeker een halve meter over de doellijn” foeterde na afloop een Olympiaan. FC Oudewater rekende zich rijk, maar in de 86e minuut werd uiteindelijk toch de gelijkmaker gescoord.
Teleurstelling en opluchting streden om voorrang. Olympia beleefde de laatste weken een opleving en de hoop op overleving nam toe. Maar op deze zonovergoten zaterdagmiddag werd de finalereeks van Olympia wreed onderbroken en lijkt het doek nu toch te gaan vallen. “We leven nog” hoorde ik desondanks een optimist opmerken, maar er klonk toch ook berusting in zijn stem door. Maar de wonderen zijn de wereld niet uit.
We zijn nu in de beslissende fase van de competitie beland. Verrassingen zijn in de laatste twee ronden niet uit te sluiten. Elk punt telt en soms zet dat ook geen zoden aan de dijk. De wil is aanwezig, maar als je het niet meer in eigen hand hebt wordt het lastig. Dat laatste zal Jodan Boys zich ook realiseren. Maar koester die minieme kans.
De voetbaljaargang 2023 – 2024 lijkt voor Gouda geen succesverhaal te worden. Misschien dat DONK en ONA nog voor verrassingen gaan zorgen. We mogen ons in ieder geval gelukkig prijzen met de geweldige prestaties van het 1e vrouwenteam van Jodan Boys. A.s. zaterdag is een gelijkspel tegen Jong Sparta voldoende om voor het 3e(!) achtereenvolgende seizoen kampioen te worden en te promoveren naar de Topklasse. Dat is top, dat is klasse!
