Hoge verwachtingen
De verwachtingen waren zeer hoog gespannen. Bij het WK atletiek zou Nederland een karrevracht aan gouden, zilveren en bronzen medailles veroveren. Maar ja, het moet allemaal eerst nog gebeuren en een ongeluk en pech zitten soms in een verdomd klein hoekje. Ik kon mijn ogen ook niet geloven toen maar liefst twee valpartijen bijna op de finish de Nederlandse droom aan diggelen viel. Twee bijna zekere gouden medailles gingen in rook op. Ik moest denken aan Pieter van den Hoogenband, chef de mission Parijs 2024, die onlangs zei dat het streven er niet op gericht is zoveel mogelijk medailles binnen te slepen, maar dat de verhalen van de atleten belangrijker zijn. Maar ook hij zal dit scenario niet in gedachten hebben gehad toen hij zijn ontboezeming deed.
Over hoge verwachtingen gesproken, landskampioen Feyenoord heeft die in het prille voetbalseizoen nog niet waar gemaakt. Je kunt je natuurlijk afvragen of de supporters en de media de lat voor de Rotterdammers niet te hoog hebben gelegd. Maar om Joop Zoetemelk te parafraseren, de weg naar de finish is nog lang.
Zaterdag was ik bij de Jodan Boys. Sfeer proeven, de oefenwedstrijd tegen VELO bekijken en een praatje maken. De sfeer was goed en het spel schiep verwachtingen. Bij zeer enthousiaste supporters zijn de verwachtingen zelfs zo hoog dat de vraag of hun club gaat promoveren alleen met ‘natuurlijk’ wordt beantwoord. Mooi dat enthousiasme, ook ik hoop dat we zo snel mogelijk in Gouda weer een 4e divisionist hebben, maar het is geen wet van Meden en Perzen dat een degradant meteen het verloren gegane terrein goed maakt. Dat zal men zich bij 2e klasser Olympia mag ik aannemen ook realiseren, want als ik het lijstje met tegenstanders bekijk dan zie ik meerdere clubs die ook ambitie hebben om hogerop te komen. Na het kampioenschap van de 5e klasse meteen doorstomen naar de 3e klasse is een wens die bij ONA ongetwijfeld leeft, maar ONA is ook niet de enige club met een hogere ambitie.
Maar met het uitspreken van verwachtingen is niets mis.
