Het sportjaar 2023
Ik wens u vanaf deze plaats allereerst een gelukkig, sportief maar vooral gezond 2023. Ook dit jaar hoop ik weer wekelijks een sportcolumn te schrijven over het wel en wee in de Goudse sportwereld. In mijn vorige column blikte ik even terug op de hoogte- en dieptepunten van het sportjaar 2022 en nu wil ik u deelgenoot maken van mijn hoop, vrees en verwachtingen voor het sportjaar 2023.
Laten we met voetbal beginnen. Jodan Boys en Olympia zullen alle zeilen moeten bijzetten om niet te degraderen. Vrees en hoop strijden hier bij mij om voorrang, maar ik heb de (stille) hoop dat ze het gaan redden. DONK, Gouda en GSV gaan zich handhaven. Promotie zit er vrees ik niet in. Hoewel zekerheden niet bestaan, ga ik er toch vanuit dat ONA fluitend naar de 4e klasse promoveert.
Groot zijn mijn verwachtingen voor de waterpolovrouwen van GZCDONK. Tussen de laatste twee landskampioenschappen in 2015 en 2019 zat telkens vier jaar. Als driemaal scheepsrecht is kan de kampioensvlag dit jaar weer na 4 jaar worden gehesen. Ook de mannen van GZCDONK draaien aan de top mee. Hier is de concurrentie groter, maar waarom zouden ze het sterke staaltje van 2021 niet herhalen toen ze tot verrassing van velen landskampioen werden.
De gedegradeerde rugbyers van RFC Gouda hebben tot nu toe in de 3e klasse een paar monsteroverwinningen behaald met scores van meer dan 100, maar helaas gingen de wedstrijden tegen de huidige koplopers Hoek van Holland en Thor verloren. Er zijn nog heel wat wedstrijden te spelen en normaal zou je zeggen ‘de bal is rond’, maar dat gaat in dit geval niet op. Promotie zal lastig worden.
De volleybalvrouwen van VollinGo eindigden vorig seizoen op een 3e plaats en de Goudse vrouwen promoveerden naar de Topdivisie. En dat ze het op dit niveau moeilijk hebben is niet zo verwonderlijk. Maar de 3-1 overwinning in december op de nr. 2 Ledub zal de Goudse vrouwen ongetwijfeld moed op handhaving hebben gegeven.
Tot zover een aantal bespiegelingen, het woord is nu aan de sporters.
