Gristle to gold – Randy McAllister
Randy McAllister groeide op in Novice, een klein plaatsje in Texas, als zoon van een brandweerman, die ook drummer was in The Flames. Al heel jong stapt Randy in de voetsporen van zijn vader en begint ook te drummen. Maar als hij bij de luchtmacht in Massachusetts is gelegerd ontdekt hij de mondharmonica. In 1992 keert hij naar Texas terug en in 1997 tekent een lucratief platencontract bij JSP Records waar hij drie albums uitbrengt. Tegenwoordig zit Randy McAllister bij Reaction Records en op dat label heeft hij vorige maand een nieuw album uitgebracht, Gristle to gold.
Randy McAllister wordt op Gristle to gold begeleid door een gezelschap jonge muzikanten die zich de prachtige naam The Scrappiest Band in the Motherland (hoe verzin je zoiets) hebben aangemeten. Op het album staan 12 door McAllister zelf geschreven nummers. Het album opent meteen spetterend met het opzwepende The kid with the really old soul, met een huilende mondharmonica en de mooie backvocals van Andrea Wallace, om vervolgens in vol tempo verder te gaan met The Push, met weer die backvocals, de uitstekende ritmesectie en de gitaar van Rob Dewan. Matt Higgs neemt de meeste baspartijen op het album voor zijn rekening, terwijl afwisselend Kevin Schermerhorn, Sean Mcurley, en op één nummer Eric Smith, de drumsticks hanteren. Something that don’t cost a dime is een midtempo soulbluesrocker met een snijdende gitaarsolo van Rob Dewan. Pianist Carson Wagner geeft zijn visitekaartje af in Crappy food, no sleep, a van and a bunch of songs, een funky nummer waarin vooral ook de samenzang van Randy en Benita Arterberry-Burns opvalt. In I’m like a boomerang zijn de invloeden van John Hiatt en Delbert McClinton te horen en is het genieten van het orgel van Carson Wagner. De titel You lit the dynamite zegt al genoeg, een stevig nummer met een schitterende gitaarsolo van Rob Dewan. Dan is het tijd voor een rustpunt met de prachtige soulballad Someone’s been there. Goede zang, subtiele gitaarlijnen en een in topvorm verkerende pianist. Het prijsnummer van het album. Bowling pin is weer een korte jachtige rocker en Glass half full is een pure soulblues met blazers. Organist Carson Wagner is weer prominent aanwezig in A whole lot of nothing. Het album wordt afgesloten met de boogiewoogie/shuffle Hey Hooker en het funky Ninja bout chat.
Conclusie: Mijn eerste kennismaking met Randy McAllister and the Scrappiest Band in the Motherland is mij heel goed bevallen. Gristle to gold is een uitstekend album voor liefhebbers van eerlijke (soul) blues zonder opsmuk.
Tracks:
- The kid with the really old soul
- The push
- Something that don’t cost a dime
- Crappy food, no sleep, a van and a bunch of songs
- I’m like a boomerang
- You lit the dynamite
- Someone’s been there
- Bowling pin
- Glass half full
- A whole lot of nothing
- Hey Hooker
- Ninja bout cha
The band:
- Randy McAllister vocals en mondharmonica
- Rob Dewan gitaar
- Matt Higgins bas (1, 2, 3, 4, 8, 9, 10, 12)
- Maya Van Nuys fiddle
- Carson Wagner piano en orgel
- Kevin Schermerhorn drums (1, 2, 3)
- Sean Mcurley drums (4, 5, 8, 10, 11, 12)
- Eric Smith drums (6)
- Benita Arterberry – Burns background vocals (4, 5, 8, 10, 12)
- Andrea Wallace background vocals (1, 2, 3, 6, 11)
- Steve Howard trompet (9)
- Jeff Robbins saxofoon (9)
- Mike Morgan gitaar (5, 11) en bas (6)
- Rich Stanmyre bas (5, 11)