Gerritschinkel.nl Columns & meer

25apr/110

Pasen 2011

Ik zat paaszaterdag met mijn oudste zoon in de zon op een terras op de Grote Markt in Groningen, met zicht op de Martinitoren, te genieten van een lekkere Wieckse Witte. Ik had mezelf op een lang vrij weekend getrakteerd. Toch kon ik de verleiding niet weerstaan om af en toe contact te zoeken met de verslaggever bij de Jodan Boys. Na een verontrustende ruststand bleken de Gouwenaars in een hectische slotfase toch nog de overwinning uit het paasvuur gesleept te hebben. Een wederopstandig op het laatste moment. En toen ik later hoorde dat Gouda in ’s-Gravenzande de koploper met 3-0 het bos in had gestuurd, hebben we nog een geel witte rakker genomen.

Na een heerlijke paasbrunch trakteerde mijn zwager mij zondag op een toeristische rondrit door het mooie Oostgroningse land. Het Oldambt met zijn golvende gele koolzaadvelden. De Pekela’s, Eemshaven, Heiligerlee, Delfzijl, Beerta, Finsterwolde. Grote boerderijen waar de rijkdom nog van af straalt. De huisjes van de arbeiders en de boerenknechten. Land waar de geest van de gestaalde kaders van Fre Meis nog rondwaart. In een flits zag ik een bord dat verwees naar WVV, de legendarische voetbalclub uit Winschoten, waar latere kanonnen als Jan Mulder, Klaas Nuninga en Arie Haan hun eerste voorzichtige voetbalstapjes hebben gezet.

Ik was net op tijd om de laatste kilometers van Luik-Bastenaken-Luik te zien. De gebroeders Schleck probeerden tevergeefs Philippe Gilbert van zijn derde overwinning in een week af te houden. Ook in Luik scheen de zon volop. Mijn gedachten flitsten terug naar 1980 en 1981 toen ik met een aantal vrienden deze tocht ook heb gereden. In 1980 regende het de hele dag pijpenstelen. Maar de lol was er niet minder om, ook toen het jaar daarop de regen weer met bakken uit de Waalse hemel viel. Ik moet de uitdaging van mijn zoon maar aannemen en volgend jaar de Amstel Goldrace rijden. Als je Luik-Bastenaken-Luik twee keer hebt uitgereden, dan moet de Limburgse klassieker ook geen probleem zijn. Maar ja, het verschil met toen is wel ruim 30 jaar en de nodige kilootjes.

Terwijl ik in de tuin wielerverhalen van Wilfried de Jong zat te lezen hoorde ik op de radio het gejuich in de Arena. Ajaxsupporters gingen uit hun dak voor een doelpunt van aartsrivaal Feyenoord in een zinderende Kuip kilometers verder. Het moet niet gekker worden.

Pasen 2011, gedenkwaardig, in meerdere opzichten.

Reacties (0) Trackbacks (0)

Nog geen reacties


Leave a comment

Nog geen trackbacks.