Gerritschinkel.nl Columns & meer

Sunny War – Armageddon in a summer dress

Sunny War, echte naam Sydney Ward, is een in 1995 in Nashville, Tennessee, geboren Amerikaanse zangeres en songwriter. Als ze op de middelbare school zit, verhuist ze van Tennessee naar Los Angeles, Californië. Ze leert zichzelf gitaar spelen door te kijken en te imiteren hoe de vader van haar vriendin de banjo bespeelt, en dat resulteert in haar kenmerkende fingerpicking-stijl. Haar muzikale carrière begint in 2014. In dat jaar brengt ze haar eerste EP Worthless uit. Haar solodebuutalbum Shell of a girl verschijnt in 2019. Haar muziek is een mix van folk, country, blues en punk.

Deze maand verscheen haar nieuwe album Armageddon in a summer dress, de opvolger van haar verrassende album Anarchist Gospel uit 2023.Het album is ook nu weer geproduceerd door Andrija Tokic (o.a. Alabama Shakes).

Het openingsnummer One way train is een ruige rocker die als een trein voortraast, en wordt gevolgd door het met keyboards gelardeerde bluesy Bad times. Rise is een vrij rustig poppy nummer waarmee Sunny zegt een soort haat-liefde verhouding te hebben. Achter het fascinerende Ghosts gaat een geschiedenis schuil. Het verhaal dat Sunny ooit het 100 jaar oude huis van haar vader in Chattanooga in Tennessee betrok en ze dacht dat het daar spookte, totdat bleek dat het om gaslekken ging die geluid maakten, waardoor Sunny ging hallucineren. Steve Ignorant, de punkzanger van de Engelse punkband Crass, een van de favoriete punkbands van Sunny, zingt op Walking contradiction, een soort bluesy rap- en spoken word song. Volgens Sunny is dit het beste nummer dat ze ooit heeft opgenomen. Het is ook op single uitgebracht. Toen Sunny ooit een keer optrad met de Amerikaanse zangeres Valerie June vroeg Sunny of ze een liedje voor haar kon schrijven. Met June in gedachten schreef ze Cry baby, en Valerie June zingt hier mee op dit nummer. No one calls me baby is een ballad met banjo in een bad van orgeltonen. Op het vrij ingetogen Scornful heart is de Amerikaanse singer-songwriter Tré Burt te gast op gitaar en zang. Punkzanger en gitarist John Doe van de punkband X uit Los Angeles is de vocalist in Gone again. Het zwoele Lay your body schreef Sunny op een regelachtige dag in Nashville en is een song over een leugenachtige ‘asshole’ waar ze ooit verliefd op was. Het slotnummer Debbie Downer was oorspronkelijk een instrumentale demo die ze naar Tokic had gestuurd. Die vroeg haar om er een tekst bij te schrijven. Tokic speelt zelf percussie op dit ritmische nummer met fraai gitaarwerk.

Conclusie: Ik kan met veel plezier naar dit album luisteren.   

Tracks cd:

1. One way train
2. Bad times
3. Rise
4. Ghosts
5. Walking contradiction
6. Cry baby
7. No one calls me baby
8. Scornful heart
9. Gone again
10. Lay your body
11. Debbie Downer

Line-up:

• Sunny War – zang, gitaar, banjo
• Megan Coleman – drums, percussie
• Jack Lawrence – bas
• Jo Schonikow – keyboards, vibrafoon, Xylofoon
• John James Tourville – pedal steel, gitaren, percussie
• Andrija Tokic – percussie
• Kyshona Armstrong, Maureen Murphy, Nickie Conley  – backing vocals
• Steve Ignorant – zang (track 5)
• Valerie June – zang (track 6)
• Tré Burt – zang, gitaar (track 8)
• John Doe – zang (track 9)