Gerritschinkel.nl Columns & meer

1jun/080

Er was eens….

Er was eens, heel lang geleden, een stel voetbalvrienden dat stappen op zaterdagavond eigenlijk veel leuker vond dan voetbal. Ze vonden voetbal natuurlijk wel leuk, maar na zo’n lange stapavond was het de volgende dag vroeg toch wel even wennen als die onverbiddelijke wekker rinkelend aankondigde dat het tijd werd om naar het voetbalveld te gaan. De vrienden kwamen, ongetwijfeld tijdens een gezellig samenzijn in een etablissement in onze mooie binnenstad, op het lumineuze idee een zaterdagafdeling bij Gouda op te richten, want dan kon op zondagen lekker worden uitgeslapen. Hetgeen geschiedde. Jarenlang werden de velden in de Goudse regio onveilig gemaakt door de zaterdagvoetballers van SV Gouda. Elke graspol in Polsbroek, Bergambacht, Berkenwoude, Schoonhoven, Reeuwijk etc. is meerder keren beroerd door de zaterdagmiddaghobbyisten. Ik heb het begin van deze zaterdagmiddag-gebeurtenissen niet van dichtbij meegemaakt, maar heb uit verhalen van de pioniers begrepen dat het een gezellige boel moet zijn geweest. Ik maakte pas echt goed kennis met de zaterdagafdeling van SV Gouda toen Ton Blonk de scepter zwaaide. Deze goedlachse en constant moppen tappende bullebas heeft zo ongeveer zijn halve leven op het Groenhovenpark rondgelopen. En hij loopt er nog steeds rond! Daarna kwam het tijdperk van Willem Dekker en onder hem werd de weg naar boven ingezet. Men wilde wel eens met alle respect ander tegenstanders dan Siveo’60, Zwammerdam en SPV. Ook aan het tijdperk Dek kwam na lange tijd een einde en hij dropte zijn jongens vorig jaar in de 2e klasse. Aan Jan Willem Koorevaar de eer om te kijken hoe zij het in die klasse zouden rooien.

De rest is recente geschiedenis. Begin februari bungelde SV Gouda troosteloos in de onderste regionen en degradatie zou een kwestie van tijd zijn. Maar een mysterieus virus kondigde zich aan en een reeks met bijna louter overwinningen bracht niet alleen lijfsbehoud, maar de nacompetitie werd zelfs gehaald. Het moest niet gekker worden.

En terwijl in Heinenoord en Vlaardingen de tranen nog niet waren opgedroogd, werd zaterdag het Rotterdamse Alexandria ’66 in doffe ellende op sportpark Dorrenstein in Nieuwerkerk aan den IJssel achtergelaten. In een tijdsbestek van vijf jaar promoveerde SV Gouda van de 5e naar de 1e klasse. Een droom werd werkelijkheid en verstokte Gouda supporters konden hun tranen niet bedwingen. Vorige week hoorde ik na de promotie van Jodan Boys naar de hoofdklasse iemand bij Gouda mopperen dat er in het komende seizoen weer geen stadsderby op zaterdag zou worden gespeeld. Maar gisteren merkte diezelfde supporter op dat ze Jodan Boys op zouden blijven jagen, want die stadsderby zou en moest er een keer komen.

Het sprookje van SV Gouda is dus gisteren feestelijk geëindigd. Velen beseffen nog steeds niet dat er een wonder is verricht. Wethouder Kastelein krijgt het druk de laatste weken met de vele ontvangsten op het Stadhuis.

Het voetbalseizoen zit er op en de clubsjaals kunnen weer voor een paar maanden in de kast worden opgeborgen. Het is nu de hoogste tijd voor het EK in Zwitserland en Oostenrijk. Nederland verschiet al weer snel van kleur. Oranjeprullaria in alle soorten en maten zijn niet aan te slepen, kortom de Oranjegekte slaat genadeloos toe. Brave huisvaders veranderen in onwezenlijke zombies en mensen die normaal niets met voetbal hebben nestelen zich prominent op de voorgrond en nemen bezit van de beschaafde wereld. Ik zag deze week een foto van een nieuw ontdekte indianenstam. Twee oranje beschilderde mannen richtten hun pijlen op een overvliegend vliegtuig. Nieuwe indianenstam? Volgens mij zijn het gewoon een paar verdwaalde oranjesupporters die de weg kwijt waren en per ongeluk in de rimboe van Brazilië verzeild zijn geraakt. Het is te hopen dat ze op tijd terug zijn voor Nederland-Italië.

 Ik wens u een fijne sportzomer en zie u hopelijk in goede gezondheid in het nieuwe seizoen weer terug.

Gearchiveerd onder: Columns, Gouwestad Sport Geen reacties